Lęk separacyjny u psa

Psy to zwierzęta niesamowicie społeczne. Lubią przynależeć do grupy, bo to buduje ich poczucie bezpieczeństwa i daje im radość. Dlatego pozostawione same sobie na dłuższy czas, nie czują się najbardziej komfortowo. Lęk separacyjny u psa, może się pojawić, gdy pupil, który jest za bardzo przywiązany do swojego opiekuna i nie został nauczony samodzielności, zostaje sam.

Lęk separacyjny u psa – objawy

Lęk separacyjny występuje u psów, które mieszkają z ludźmi. Wpadają one w stres i zaniepokojenie, jak tylko ich kochany właściciel opuszcza mieszkanie.

Pies potrafi wpaść w panikę, jest zaniepokojony i przerażony, spirala emocji powoduje u niego złość i frustracje. Aby rozładować swoje emocje, pies często bezwiednie szczeka, wręcz ujada wiele godzin, potrafi uszkodzić meble, skacze do drzwi czy niszczy właściciela buty.

Są rasy, które są w szczególności wrażliwe na lęk separacyjny, należą do nich teriery i pinczery. Zauważono, że lęk separacyjny u psa nasilił się podczas pandemii covid, kiedy właściciele początkowo spędzali o wiele więcej czasu w domu a po kilku miesiącach powrócili do regularnego trybu pracy.

>>> Przeczytaj też o tym Jak radzić sobie z agresją psa wobec właściciela

Lęk separacyjny u psa – przyczyny

Ważnym okresem dla późniejszego ewentualnego odczuwania lęku separacyjnego u psa jest okres pomiędzy 5 a 12 tygodniem jego życia. W szczególności w tym okresie szczeniak powinien mieć zagwarantowane dobre doświadczenia z ludźmi i innymi psami, bo na tym etapie rozwoju najczęściej może dochodzić do reakcji lękowych.

Pies narażony jest na lęk separacyjny wtedy, kiedy prawidłowe relacje z człowiekiem są zaburzone. Wiele psów, które zostały adoptowane z różnych schronisk lub domów tymczasowej opieki, mają większą podatność na odczuwanie lęku separacyjnego. Często ich historie są związane z porzuceniem lub brutalnym traktowaniem, stąd jak znajdują bezpieczny kąt i godnych zaufania nowych właścicieli są bardziej narażone na odczuwanie lęku separacyjnego.

Lęk separacyjny u psa – jak rozpoznać?

Wielu właścicieli nie zdaje sobie sprawy, jak zachowuje się pies podczas ich nieobecności. Nie są świadomi, że lęk separacyjny u psa dotyczy również ich psiaka. Nie zawsze bowiem ukochany pupil pozostawia po sobie ślady zbrodni w postaci zniszczonych mebli, butów czy zadrapań na drzwiach. Warto jednak zapytać sąsiadów, czy słyszą odgłosy psa w postaci szczekania, wycia i kiedy się one pojawiają. Dobrym rozwiązaniem jest również zamontowanie kamerki, dzięki której będzie można zobaczyć pełne spectrum zachowań psa, od wyjścia właściciela z domu do jego powrotu. Takie nagrania będą również niezbędnym materiałem do pracy behawiorysty nad zrozumieniem zachowania psa.

Lęk separacyjny u psa – jak nad nim pracować?

Jeżeli został już zdiagnozowany lęk separacyjny u psa, nie należy go wzmacniać a powoli przyzwyczajać psa, że czasowa rozłąka jest czymś naturalnym.

Kluczowe w pracy nad lękiem separacyjnym jest budowanie poczucia bezpieczeństwa, praca nad oswajaniem lęku jest dość długa, delikatna i żmudna. Ważnym elementem w tym procesie będzie bramka, dzięki której stopniowo można przyzwyczajać psa do braku możliwości kontaktu z nami. Na początku należy być blisko bramki, w zasięgu wzroku i malutkimi kroczkami trzeba zwiększać dystans aż w końcu będzie można zamknąć bramkę a następnie drzwi bez wywoływania nieprzyjemnego lęku u psa. Można do tych ćwiczeń dodać jakiś znak „time outu” np. wydanie niepowtarzalnie dobrego gryzaka, który pojawia się tylko podczas tych ćwiczeń.

BehaveDog
Sandra Śliwa